Jeffrey’s Cinema #26

In het verlengde van onze huidige tentoonstelling van Flavio Pons en Claudio Goulart koos Jeffrey Backcock voor de volgende twee queer icons!

 

PARTING GLANCES 1985
Directed by Bill Sherwood
90 minutes
In English

 

“Deze ongelooflijke film heeft veel om het lijf. Ten eerste was het de debuutrol van acteur Steve Buscemi. Hij speelt Nick, een jonge punkmuzikant bij wie onlangs is vastgesteld dat hij seropositief is en dus weet dat hij binnen enkele jaren aan AIDS zal sterven. Wat de film extra aangrijpend maakt, is dat regisseur Bill Sherwood maar één film in zijn leven heeft gemaakt: hij was zelf ook stervende aan AIDS waarmee deze film zijn zwanenzang, zijn laatste gedachten over het leven was.

Hoewel het een opbeurende film is, bezit het ook een onderstroom van melancholie. Een ander aspect dat deze film zo speciaal maakt is dat het een echt onafhankelijk project was, zonder de geliktheid van Hollywood (de film kostte minder dan $100.000)… en heeft evenmin iets van de typische Hollywoods neerbuigende toon van liefdadigheid of goedkope sentimenten. Deze film is zelfs beschreven als “de eerste grote homofilm gemaakt voor homo’s”. Dus ondanks de low-budget grunginess is Parting Glances in zekere zin ook monumentaal.

Dus ja, zo is Steve Buscemi (Fargo, Reservoir Dogs, etc.) begonnen en zo kende ik hem voor het eerst. Jong, een beetje lomp en ongelooflijk ontwapenend. En hoewel de soundtrack muziek van The Bronski Beat bevat, gaat het ook verder dan de stereotypen en is er ook klassieke muziek en punkrock te horen. Het verhaal brengt 24 uur aan interacties tussen een gevarieerde groep vrienden in kaart, terwijl één van hen op het punt staat om naar Afrika te vertrekken om voor een ontwikkelingssamenwerkinsgorganisatie te gaan. De vrienden gaan naar afscheidsfeestjes, hangen rond in Soho lofts, enz., maar de echte kwaliteit is de ruigheid van de film en de bohemienachtige capriolen die de vrienden uithalen.

En je moet niet vergeten dat toen deze film in de bioscoop verscheen, AIDS bepaald geen geliefd onderwerp was . Het was iets dat in alle grote Amerikaanse kranten werd gedemoniseerd. Ik weet het nog goed. De president van de Verenigde Staten en de media behandelden aidsslachtoffers als zondaars en zeiden dat ze kregen wat ze verdienden. Ze maakten er grappen over en noemden AIDS de “homoplaag”. Dit was het klimaat in die tijd en een film als deze was een ongelooflijk gewaagde zet. Kom dat zien!”

 

SAINTMAKING 2021
geregiseerd door Marco Alessi
23 minuten

 

In het engels met ondertiteling

In 1991 verkleedde een groep homoactivisten zich als nonnen en creëerde hun eigen religie en noemde zichzelf The Sisters of Perpetual Indulgence. Ze waren opzoek naar een heilige nodig waar ze tegenop konden kijken, en kozen ze de queer held en Britse filmmaker Derek Jarman. Dit is een korte documentaire over hun capriolen en strijd, die tegelijkertijd vrolijk en droevig is en niet los kan worden gezien van HIV/AIDS-epidemie die op dat moment bijna op zijn piek was.