Jo Baer in gesprek met filosoof Jan Bor over kunst en filosofie.

Tijdens de 9e editie van Emptiness & Infinite Space gaan kunstenaar Jo Baer & filosoof Jan Bor in gesprek over de verbeelding van het denken en – vice versa: het denken over de verbeelding. Met een inleiding door  filosoof Floris van der Burg en  kunsthisoricus Janine Armin, die promoveert op  het werk van Jo Baer. Het programma is samengesteld door Steven van Teeseling en Floris van der Burg.

 

Temidden van haar solotentoonstelling ‘Between the Lines (R.A.T.S. however…)’ gaat de inmiddels 94-jarige Amerikaanse beeldend kunstenaar Jo Baer in gesprek met de Nederlandse filosoof Jan Bor, van wie recent het boek ‘Waarnemen’ verscheen. De bijeenkomst wordt ingeleid door filosoof Floris van der Burg en kunsthistoricus Janine Armin, die promoveert op het werk van Baer.

Centrale vraag is hoe en waarom kunst zich soms ontwikkelt van figuratie naar abstractie en soms, zoals in het bijzondere geval van Baer, andersom. Hoe kan de interactie tussen de waarnemer en het waargenomen geduid worden? Kan afwezigheid zichtbaar gemaakt worden? Hoe kunnen we ons verhouden tot onuitgesproken lagen van onze waarneming? Het gesprek richt zich daarmee op de transformatie van wat je denkt te zien en wat je écht ziet en voelt.

 

Jo Baer (1929) heeft in haar lange carrière diverse media en stijlen verkend. Nadat ze korte tijd met een abstract expressionistisch idioom werkte, positioneerde ze zich in de jaren ’60 als minimalistische kunstenaar en droeg ze daarmee bij aan de ontwikkeling van de hard-egde schilderkunst. Toen haar carrière zich op een hoogtepunt bevond, vertrok ze van New York naar Ierland (1975) waarmee ook haar werk veranderde. Ze ontwikkelde haar zogenaamde ‘radical figuration’ of ‘image works’, waarbij ze herkenbare vormen deels of gelaagd weergaf, een benadering die ze voorzette in Amsterdam waar ze sinds midden jaren ’80 woont en werkt. 

 

Dit figuratieve vocabulaire stelt Baer in staat om betekenissen beter over te brengen – zij het zonder werkelijk concreet te worden. Baer’s werk richt zich daarmee op formele strategieën, het gebruik van materialen en de kijkervaring, evenals verschillende, soms verholen, terugkerende thematische aspecten. De onderlinge verbanden tussen de werken onthullen zich gaandeweg en worden benadrukt door een steeds wisselende, zich uitbreidende opstelling. 

De intuïtief samengestelde constellaties van soms suggestieve en andere keren meer specifieke vormen in haar prints, tekening en schilderijen gaan voorbij aan een eenduidig verhaal. In plaats daarvan hebben ze, in relatie tot elkaar, eerder de subtiele, gevoelsmatige uitwerking van een gedicht: “The meaning is incorporated in the whole. I choose things and I structure them to get new meanings. I am leaving it for anyone to construct the painting. It is half-structured. Loose ends, I like that…”

 

Jan Bor (1946) is filosoof en schrijft regelmatig over kunst. Hij heeft onderwezen aan een breed scala van universiteiten en kunstacademies. Hij promoveerde in 1990 op de Franse filosoof Henri Bergson met ‘Bergson en de Onmiddellijke Ervaring’. Later publiceerde hij onder meer ‘De Verbeelding van het Denken’ (waarvan meer dan 100.00 exemplaren zijn verkocht), ‘Een Nieuwe Geschiedenis van de Filosofie’, ‘Wat is Wijsheid?’, ‘Modern Modern’, ‘Mondriaan Filosoof’, ’25 Eeuwen Oosterse Filosofie’ en ‘onZen’. In zijn laatste boek ‘Waarnemen’ dat onlangs verscheen bij Uitgeverij Prometheus, onderzoekt hij de relatie tussen kunst en filosofie.

 

Toegang is gratis, wel even aanmelden via info@rozenstraat.nl

Voertaal: Engels

 

Emptiness & Infinite Space IX wordt georganiseerd in samenwerking met ROZENSTRAAT-a rose is a rose is a rose.

 

De lezingenreeks Emptiness & Infinite Space, is een initiatief van Stichting Wim de Haan, en onderzoekt het gebied tussen de beeldende kunst en de filosofie —een nog altijd weinig ontgonnen terrein.

 

Stichting Wim de Haan ondersteunt beeldend kunstenaars en organiseert kunstinitiatieven in de geest van de Amsterdamse kunstenaar Wim de Haan (1913-1967). Het werk van De Haan is ontstaan ​​uit ervaringen van eenzaamheid en gevoelens van leegte na een periode van gevangenschap in een Japans concentratiekamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Voor De Haan leidde de diepte van deze leegte ook tot een diepgaand besef van de oneindige veranderlijkheid van het leven. In het licht hiervan heeft de stichting sinds 2017 acht symposia georganiseerd onder de titel Emptiness & Infinite Space. In deze serie gaan filosofen en kunstenaars in gesprek om de grenzen van hun respectievelijke werkveld te verkennen en tegelijkertijd een brug te slaan naar een tussenliggende gebied van wederzijds begrip.